gdy było do siebie nam bliżej niż blisko...

To może przypadek,                                  Uśmiechasz się dziwnie                                  Dzielimy złą ciszę
że znów się widzimy                                  Inaczej niż wtedy                                             obcymi słowami
Patrzymy na siebie                                    Gdy było do siebie                                          Ty serce masz chłodne
w spokojnej udręce                                   Nam bliżej niż blisko                                        I chłodne masz ręce
Spojrzenia spłowiały                                 To było niedawno                                           Za chwilę pójdziemy
Przez lata i zimy                                          a mówi się kiedyś                                            Innymi drogami
Dziś tylko się znamy                                 Dziś tylko się znamy                                       Bo tylko się znamy,
Nic więcej...                                                To wszystko...                                                 Nic więcej...

~ Janusz Kofta - Już tylko się znamy        

 

Lubię ten wiersz.

wiesz. jesteś okropny. mówisz 'kocham'. potem cisza, przez ponad tydzień. usprawiedliwienia. brak czasu. praca, praca, praca. jakiś dołek? brak środków na koncie. na myśl przychodzi mi jedno - TY MI TU NIE PIERDOL.

rozsądek podpowiada mi, że możesz mnie wyniszczyć - co, jeśli to wszystko kłamstwa, ahh, tyle niejasności, zawiłości, tego jest stanowczo za dużo, wiesz. ale brnę w to gówno dalej. po prostu. mogę sobie wmawiać, że jest inaczej, już prawie mi się udało, ale kiedy usłyszałam Twój głos w słuchawce telefonu. Ty i ja, to takie naturalne?

MASZ MNIE. uświadom to sobie w końcu.

 

...a ja pod spojrzeniem Twoim jestem miękka i wiotka... idiotka. idiotka. idiotka.